Brahma - Vishnoe - Shiva
De herschepping van de mens
'Er was noch zijn noch niet-zijn in die stond, Er was geen luchtruim en geen hemel boven. Wat roerde zich? En waar? Onder wiens opzicht? Bestond er water en het afgrondelijk diep? Er was geen dood en geen onsterfelijkheid. Er was geen wisseling van dag en nacht. Slechts ademde ademloos daar door zichzelf het ene, en daarbuiten was niets anders.' Rig Veda
De bundel 'Brahma-Vishnoe–Shiva. De herschepping van de mens' bevat de inhoud van het tweede van de zeven Renova-symposia, waarin 'de grote wijsheidsstromingen' centraal staan. De teksten richten zich op de wijsheid van India, op de bakermat van het oeroude Vedische weten van geest, ziel en lichaam, of van atman, boeddhi en manas. India is in alles doordrenkt van het lied van de schepper, of dit nu als Brahma, Vishnoe, Shiva of als Boeddha wordt benaderd en weergegeven. De 'De Bhagavad Gita' – het lied des heren – is een van mooiste uitdrukkingen ervan, zoals de voordracht van prof. dr. Joanna Sachse aantoont. In dit gedeelte van de Mahabharata onderzoeken Arjoena, mens van deze wereld, en Krishna, de onsterfelijke, in een zeer diepzinnige samenspraak de ware uitgangspunten van het bestaan.