Uitgebreid wordt in het boek ingegaan op de bedrijvigheid van de Belgen in Roosendaal, totdat zij in 1880 het veld moeten ruimen in ruil voor een verbetering van het Kanaal van Gent naar Terneuzen in Zeeuws Vlaanderen. Op sterke aandrang vanuit Antwerpen groeit het traject Antwerpen-Roosendaal uit tot de hoofdas in het vervoer van reizigers en goederen per trein tussen Nederland en België. De nieuwbouw van het stationscomplex in Roosendaal is echter een moeizaam proces van meer dan twintig jaar. Het levert een uitvoerige beschrijving van de relaties tussen gemeentebestuur, spoorwegmaatschappij en landsregering. Dat het eind 1907 gereed gekomen complex technisch gezien uiterst modern van opzet is en Roosendaal kan opstuwen in de vaart der volkeren, beseffen de plaatselijke bestuurders niet of nauwelijks.