Dat gezegd hebbend... leidt u door zeventig jaar politiek taalgebruik in Nederland. U zult versteld staan hoeveel woorden uit uw eigen vocabulaire te herleiden zijn naar de taal van het Binnenhof. Van het Ja Ammehoela van Jan Marijnissen tot het Houtje-Touwtje van Gerda Verburg, de Tunnelvisie van Frits Bolkestein, de Excuus-Truus van Annemarie Jorritsma en het Hoofdpijndossiervan Ineke van Gent. Siemon Reker heeft deze en honderden andere woorden en uitdrukkingen met bronvermeldingen verklaard en toegelicht op grond van hun voorkomen in de Handelingen of op persconferenties. 

Wie bladert door Dat gezegd hebbend... zal ontdekken dat het Binnenhofs gevarieerd is. Zo zal een Kamerlid uit de oppositie in het algemeen andere bewoordingen gebruiken dan een lid van de coalitie. Ruud Lubbers is na Mark Rutte de meest geciteerde politicus in Dat gezegd hebbend... Typerend uit zijn tijd zijn onder andere samenstellingen als Hangpuntenbrief, Knelpuntennota, Hobbelproblematiek, Kaasschaafmethode, Reikwijdteregeling. 

Gefascineerd door taal besluit Siemon Reker na zijn emeritaat de hoorbare communicatie in de Haagse politiek onder de loep te nemen.

Over dit Binnenhofs schrijft hij diverse blogs onder de titel nomeis en loopt hij een snuffelstage bij de ‘Stenografische Dienst’ aan het Binnenhof. Het resultaat is dit boek vol woorden en uitdrukkingen die – al dan niet tijdelijk – verweven raakten met ons taalgebruik.