Deel 8 in de serie Belgica, een reeks kortere teksten en verhalen uit de Vlaamse en Franstalige Belgische literatuur.
MARCEL BROODTHAERS, MARCEL BROODTHAERS door FREDDY DE VREE

Was de Belgische beeldende kunstenaar MARCEL BROODTHEARS [1924-1976] een surrealist, een dadaïst of toch vooral een volbloed ironicus? De meningen zijn verdeeld. Ongetwijfeld is de ongrijpbare Broodthaers een van de meest intrigerende en invloedrijke figuren uit de vaderlandse kunstgeschiedenis. Soms oogt zijn werk bedrieglijk eenvoudig. Opgebouwd aan de hand van de allernoodzakelijkste objecten [steenkool, eieren, mosselen, friet] wordt het vaak gemerkt door de kleuren van de Belgische vlag. Ander werk blijft dan weer even mysterieus als zijn schepper. In het nu heruitgegeven mozaïekachtige essay Marcel Broodthaers, Marcel Broodthaers, dat algauw een cult­­status kreeg, vatte Freddy de Vree voor het eerst Broodthaers’ oeuvre in al zijn nuances. Hij verwerkte ook lange gesprekken met de kunstenaar en zijn vrouw Maria Gilissen. Ludo Bekkers schreef een nawoord.

FREDDY DE VREE [1939-2004] publiceerde vanaf de jaren zestig talloze essays, vertalingen, prozateksten, pastiches en gedichten. Dertig jaar lang was hij een toonaangevend producer voor Radio 3, het huidige Radio Klara. Hij stond ook bekend als een groot kenner en vriend van auteurs als Hugo Claus en Willem Frederik Hermans [over wie hij in 2002 het hommageboek 'De aardigste man ter wereld' publiceerde]. Verder schreef hij monografieën over beeldende kunstenaars als Pierre Alechinsky, Andy Warhol, Roland Topor en Marcel Broodthaers. Voor zijn poëzie ontving De Vree in 1972 de Prijs van de Vlaamse Poëzie en in 1976 de Arkprijs van het Vrije Woord.

De serie Belgica staat onder redactie van Dirk Leyman