Hoe wil 'Also sprach Zarathustra', een geschrift dat Nietzsche als zijn hoofdwerk beschouwde, gelezen worden? Kan de lezer doordringen in deze werveling van beelden, parabels, liederen en profetisch gestemde toespraken?
Nietzsches gebruik van beelden herbergt een zekere logica die nieuw licht werpt op de bekende thema's uit zijn denken: de verkondigde dood van God, de leer van de Übermensch, de wil tot macht en de eeuwige wederkeer.
Nietzsche schreef deze symfonie in woorden in een queeste naar wat hij noemt: 'een zuivere toon'. Een zoektocht die nieuwe relaties tussen man, vrouw en kind denkbaar moest maken. Het interessante en tegelijk onvermijdelijk eenzijdige van zijn inzet is, dat hij het mannelijke perspectief tot in zijn uiterste consequenties uitwerkt.