'Vanmorgen moest ik hem weer oprapen. Geen geringe klus.' Dit was de eerste losse notitie die Jet van Swieten schoorvoetend opschreef, vijf jaar nadat haar partner vlak na zijn vijftigste verjaardag van het ene moment op het andere een raadselachtige persoonlijkheidsverandering doormaakte. Ineens was hij een kwetsbaar mens met meerdere beperkingen die onzichtbaar bleven voor de buitenwereld. Over haar ervaringen met deze onzichtbare beperkingen als gevolg van niet-aangeboren hersenletsel (NAH) schreef zij een blog. Lotgenoten - de partners en mantelzorgers van mensen met een hersenbeschadiging - vinden hier veel herkenning. De notities Uit het dagboek van een Onbestorven Weduwe maken deel uit van het blog. In deze bundel zijn ze afgedrukt en aangevuld met nieuw materiaal.

Publicist Jet van Swieten (1957) schreef interviews, reportages en kunstrecensies voor diverse uitgaven. Zij blogt onder de titel NAH verborgen kopzorgen.

Wat lezers erover zeggen:
- 'Knap en integer beschreven.'
- 'Het ontroert me omdat het zo herkenbaar is.'
- 'Helder blog, dat eigenlijk in de krant moet om het iedereen te laten lezen....'
- 'Wat heb je dit ontzettend raak en mooi beschreven. [...] Ik vind het meesterschap.'
- 'Mooie observaties.'
- 'Je brengt zo humoristisch, positief en zacht maar toch realistisch in beeld hoe het
is om met iemand te leven die een NAH heeft.'
- 'Voor partners van NAH schrijf je het perfect op. De
onzekerheden, het gevoel, je eigen ik. Bedankt voor je
woorden, ze helpen mij ook om verder te gaan.'