De Slag om de Schelde is één van de grootste militaire operaties uit de Tweede Wereldoorlog op Nederlands grondgebied. Toch is deze slag relatief onbekend, vooral buiten Zeeland en West-Brabant.

Op 4 september 1944 vallen de haveninstallaties van Antwerpen vrijwel onbeschadigd in geallieerde handen. Door grote logistieke problemen na de snelle opmars vanuit Normandië is dit voor de geallieerden een enorme meevaller. Maar zolang Duitse kanonnen in de Scheldemonding de toegang tot de havenstad beheersen, hebben ze niets aan het bezit van de havens. Hitler onderkent het strategisch belang en geeft zijn troepen bevel tot de laatste man stand te houden.

Het 1e Canadese Leger krijgt opdracht de Duitsers uit de Scheldemonding te verdrijven. In het najaar van 1944 worden Zeeland en het westen van Noord-Brabant het toneel van een even heroïsche als bittere strijd, die op 8 november 1944 wordt beslecht met de capitulatie van Walcheren. Als een paar weken later de mijnen in de Westerschelde zijn geruimd en de eerste konvooien de haven van Antwerpen bereiken, zijn de bevoorradingsproblemen voor de geallieerde strijdkrachten voorbij en is de Duitse nederlaag in West-Europa onvermijdelijk geworden.

De gevolgen van het oorlogsgeweld zijn desastreus. Ruim vijfduizend soldaten en burgers overleven de Slag om de Schelde niet, duizenden raken gewond en hele dorpen en landschappen worden verwoest. De Canadezen ervaren de gevechten in Zeeland en West-Brabant als de meest bloedige van hun veldtocht in West-Europa.

Met dit uitstekend gedocumenteerde en fraai geïllustreerde boek geven auteurs Tobias van Gent en Hans Sakkers de Slag om de Schelde de plek in de geschiedenis die deze toekomt.