Christelijk geloven bevindt zich op een breuklijn tussen wat onherroepelijk voorbij is en wat meer dan ooit nodig is.
Door het cultiveren van onvermogen en afhankelijkheid komen gelovigen niet in hun kracht te staan. Door alsmaar weer te wijzen op gehoorzaamheid aan een Goddelijke autoriteit worden mensen niet aangemoedigd zichzelf te verstaan en waarderen, maar eerder te wantrouwen en minachten. Door de aarde te benaderen als een slechts tijdelijke verblijfplaats wordt een gevoel van niet thuis zijn in het eigen lijf en in de wereld gevoed.
Wil het christendom relevant zijn voor het menselijk bestaan en wil het bijdragen aan een gezond gevoel van eigenwaarde, aan vrede en aan het herstel en het voortbestaan van onze planeet, dan zullen bakens drastisch verzet moeten worden.
(Met een voorwoord van Greco Idema, hoofdredacteur van Volzin)