De oorsprong van het Westen kan alleen gevonden worden in het gebied dat we gaandeweg ‘esoterie’ zijn gaan noemen. Het was daar dat de mens ooit begon om zich een beeld te vormen van zichzelf en de wereld. Daar – en nergens anders – liggen de wortels van ons denken.

Het was ook in de esoterie dat het schrift een hoge vlucht nam, zodat het een cruciaal onderdeel ging vormen van het geheugen van de mensheid. Het is daar, in de esoterie, dat niet alleen de dichtkunst en de literatuur ontstonden, maar dat ook – dankzij het schrift – de eerste complexe wereldbeelden werden vastgelegd. Daarmee bevinden we ons hier dicht bij het begin van de filosofie en de eerste vormen van wetenschap.

Om iets goed te begrijpen is het van belang om te beginnen bij het begin. Daarom is het opvallend dat de esoterie zo lang over het hoofd is gezien. Tegenwoordig is bekend dat we zonder naar de esoterie te kijken met een groot zwart gat blijven zitten in onze geschiedenis. Voor het Westen neemt wat dit betreft ‘de hermetische traditie’ een bijzondere plek in.

Door op een juiste wijze naar de hermetische traditie te kijken wordt er een rode draad zichtbaar die helemaal loopt van de tijd van de mysteriën tot in het hier en nu. Zo vormt deze traditie de ontbrekende schakel die de ‘moderne mens’, de ontwortelde westerling, weer kan verbinden met de oorsprong.