Twijfel is het begin van wijsheid (René Descartes)

Sla de krant open en je komt de voorbeelden tegen van organisaties die in de problemen zitten. Vaak zijn het voorbeelden waar al snel het oordeel valt dat het bestuur en de toezichthouders hebben zitten slapen of onvoldoende daadkracht hebben getoond. Het is interessant dat de verwachting is dat bij bestuur en toezicht daadkracht verwacht wordt. Maar is het niet de opdracht om te twijfelen?

In De twijfelende toezichthouder staat twijfel centraal. ‘Alles’ ter discussie stellen; ten behoeve van de klant, patiënt of cliënt, de medewerkers en de continuïteit van de organisatie. Een toezichthouder die twijfelt klinkt misschien niet als een antwoord op de maatschappelijke behoefte aan beheersing en voorspelbaarheid. Want twijfel lijkt zwak en wordt als negatief ervaren. De samensteller van dit boek, Niels van Tent, is overtuigd dat bij toezichthouden twijfel hoort. Hij is met een aantal mede-auteurs op zoek gegaan naar een verdieping van het begrip twijfel.

Natuurlijk moeten toezichthouders onderliggende dilemma’s bij besluitvorming kunnen bespreken. Met elkaar wikken en wegen en andere perspectieven inbrengen. Nog een keer ter discussie stellen van de aannames, die aanvankelijk als vaststaande feiten werden gepresenteerd. Risico’s en kansen belichten. Om het probleem heen cirkelen. In- en uitzoomen: het voedt de discussie en komt de kwaliteit ten goede.

De twijfelende toezichthouder staat centraal in dit boek. Het biedt verdiepende inzichten die bijdragen aan toezichthouden nieuwe stijl: betrokken én op afstand. In balans met de verschillende rollen die de toezichthouder heeft.

Vanuit meerdere perspectieven belichten de auteurs het begrip twijfel. Om de complexiteit van de boardroom inzichtelijk te maken en bij te dragen aan de toezichthoudende praktijk. Twijfel is het begin van wijsheid, juist voor toezichthouders.