Theodor Holman over Het Israël principe: ‘Ik heb deze bundeling van mini-essays ‘een zoektocht naar een
houding’ genoemd. Vaak dacht ik: waarom denk ik eigenlijk wat ik denk? Is het niet makkelijker om te
zwijgen? Of om de mening te verkondigen die het merendeel van mijn omgeving bezit? Misschien wel,
maar ik kan het niet. Dat zit misschien in mijn DNA. (“Je bent een polarity responser,’’ zei een psychiater
ooit.) Ik heb ook wel eens gedacht dat het voortkomt uit mijn verregaande onzekerheid. Als u eens wist
hoe ik twijfel aan mijn eigen standpunten, maar als ik eenmaal heb besloten wat te vinden dan blijf ik
daarbij, hoewel ik best nog wel eens van standpunt wissel – uit onzekerheid. Maar mijn eigen gelijk
houdt me nog enigszins rustig en trekt me uit de verlamming van niet weten welke opinie ik eigenlijk
zou moeten hebben. “Ben je niet bang uiteindelijk verguisd te worden?’’ vroeg een goede vriend. Ik
antwoordde met een zin van Gerard Reve: “Wie kent nog Tweede Helmers?’’