“Eigenlijk had ik zo langzamerhand de schrijfpen aan de wilgen gehangen, toen ik op een avond werd opgebeld door een goede kennis die riep: “Ian, het is vanavond rot weer en ik lig met mijn bootje verwaaid op een verlaten meertje. Maar mijn vrouw heeft het heel erg naar d’r zin. Ze leest jouw boek nu voor de derde keer en ze schiet steeds in de lach. Wanneer komt er nou weer eens een boek?”

Wie kan aan zoiets weerstand bieden! Bovendien las ik in een scheepvaartkrant een artikel over een gebeurtenis die erg veel leek op een voorval dat ik zelf ooit had meegemaakt. Dus plukte ik mijn pen weer uit de wilgen en begon te schrijven.”





De anekdotes geven een doorsnee weer van ruim een halve eeuw maritieme geschiedenis en Ouwendijk heeft geprobeerd om de sfeer die er aan boord heerste zo goed mogelijk voor de lezer neer te zetten. De verhalen zijn verluchtigd met hilarische tekeningen van Onno Ouwendijk, de broer van de auteur. Bovendien is er bij de meeste verhalen een foto en een korte geschiedenis bijgevoegd van het schip waar het over gaat.