De competentieregels schrijven precies voor welke rechter voor welke civiele zaak moet worden bezocht. In dit boek behandelt mr. Nariman Mirzojan een bijna vergeten uitzondering op de sector- en relatieve competentie: de omgekeerde prorogatie van artikel 96 Rv.
Omgekeerde prorogatie, waarbij een ‘lagere’ rechter (de sector kanton in plaats van de sector civiel van de rechtbank) bevoegd is, is bij juridische professionals niet erg bekend. De procedure werd en wordt tot op heden in zeer geringe mate gebruikt. Dat is jammer omdat deze wijze van procederen onmiskenbare voordelen heeft.
In dit boek gaat de auteur in op de ontstaansgeschiedenis van de in artikel 96 Rv opgenomen procedure en op de toepassing van de procedure in de huidige rechtspraktijk. Daarbij wordt ook een vergelijking gemaakt met arbitrage. Ook gaat de auteur in op wat de rechtsgevolgen zijn ‘die ter vrije bepaling van partijen staan’ en wat er gebeurt als slechts één partij kiest voor deze procedure. Verder bespreekt de auteur de voordelen van omgekeerde prorogatie: de vrijwilligheid van de procedure bij de kantonrechter, de lagere kosten, het zelf kunnen inrichten van de procedure en de snelheid ervan.