Gedichten uit een rouwproces, de weg van duisternis naar het licht. Het verlangen om weer opgenomen te worden in het stralende zonlicht dat de ziel doorstraalt, is de drijfveer achter deze gedichten, die de op het licht van Christus gebaseerde imaginaties steeds sterker maken. Opgenomen zijn ook gedichten van Franciscus van Assisi , het vers van Dante uit de Vitae Nuova, over de dood van Beatrice en het Onze Vader in het Aramees, de taal van Jesus.
Door het schrijven van deze gedichten en de meditaties, kon ik het rouwproces goed doorstaan en uiteindelijk loslaten, toen ik merkte dat mijn eigen zon weer ging stralen en ik opnieuw geboren werd.
Deze gedichten behoren niet tot de hoge Nederlandse literatuur en ze voldoen ook niet aan allerlei dichtregeltjes. Ze voldoen enkel en alleen maar aan mijn gevoelens. Ik laat ze lezen omdat ook U misschien een rouwproces in Uw leven eens zal moeten doorstaan.
Ik hoop dat deze verzen U dan kunnen helpen en tot troost kunnen zijn.