20 augustus 1942. In de sneltrein van Warschau naar Berlijn wordt een Zweedse diplomaat aangeklampt door een SS-officier. De Duitser is zichtbaar overstuur. Hij is op de terugweg van een werkbezoek aan vernietigingskamp Belzec in het oosten van Polen, waar hij zag hoe duizenden Joodse mannen, vrouwen en kinderen vergast werden. “Geloof me alstublieft”, zo smeekt hij de Zweed, nadat hij hem verteld heeft over wat hij zag.

Geschokt door de systematische massamoord waarvan hij getuige was, besluit Kurt Gerstein de wereld te waarschuwen. Behalve met de Zweedse diplomaat, spreekt hij onder andere met Nederlandse verzetsmensen in de hoop dat zij zijn waarschuwing kunnen overbrengen aan wereldleiders. Zijn boodschap bereikt weliswaar geallieerde vertegenwoordigers en het Vaticaan, maar stuit op een muur van onverschilligheid en ongeloof.

De dubbelrol van Kurt Gerstein is één van de meest ongelofelijke verhalen van de Tweede Wereldoorlog. Over hoe iemand in het uniform van de moordenaars de uitroeiing van de Joden wilde doen stoppen.