Na het overlijden van haar echtgenoot komt Lisa Appignanesi terecht in een neerwaartse spiraal van rouw en woede. De emoties zijn zo overweldigend dat ze besluit de aard ervan te onderzoeken. Hoe reageer je als je geconfronteerd wordt met een onbegrijpelijk groot verlies?



Appignanesi beschrijft drie generaties van gevoelens. Naast haar eigen rouw ontleedt ze de boosheid van haar vader, een Poolse migrant in Canada die zijn leven lang vernederingen doorstond. Ook duikt ze in de wereld van haar tweejarige kleinzoon, wiens bestaan overhoop is gehaald door de komst van zijn jongere broertje. Deze intieme verhalen verbindt Appignanesi met een analyse van onze cultuur; zij onderzoekt de aanwezigheid van woede in ons dagelijks leven en samenleven.



Subtiel, genereus, met humor en oog voor detail vertelt Lisa Appignanesi over zeer persoonlijke, maar tegelijkertijd universele ervaringen. Shakespeare, Freud, Simone de Beauvoir, Proust, Sylvia Plath en John Cleese helpen haar om rouw, woede, verlies en liefde te begrijpen.