De schrijver (1966-*) heeft fysische geografie gestudeerd aan de Universiteit van Utrecht met als specialisatie hydrologie.

De kern bestaat uit een centrale boerderij gebouwd in 1708 die opgetrokken is uit vakwerk, welke alleen nog vanuit de binnenplaats te zien is. Zoals zoveel boerderijen in Spaubeek. Vroeger was er een brouwerij gevestigd.
Aan de loefzijde (straatkant) is er versteend vakwerk tegen de regenslag. Op de binnenplaats is er, zoals gezegd, echt zwart-wit vakwerk met een trapje omlaag naar de deur van de waterkelder met tongewelf.
Het kenmerkende van dit huis is de opkamer met daaronder een waterkelder waar een bron tevoorschijn komt. Dit is het begin van het Hoogbeeksken.
Het gebied heet ‘Op ‘t Broek’. Wat zoveel betekent als ‘boven op het broek’. Het ligt waar het Hoogbeeksken vroeger al een moeras had gevormd.