Alzheimer: een langzame dood van herinneringen.



Dit boek is een ode aan Baba, de man die ons alles heeft geleerd over het leven, liefde, doorzettingsvermogen en geduld. Hij was niet alleen onze vader, maar ook een leermeester en steunpilaar, wiens aanwezigheid altijd warmte en wijsheid bracht. 
We koesteren de herinneringen aan de momenten die we samen deelden: de gesprekken, de lach, en de wijze raad die hij gaf als we het niet meer wisten. Baba was de kern van ons gezin, het bindende element.
Hij leerde ons liefde te geven, niet alleen aan elkaar, maar ook aan het leven. Hij liet ons zien wat het betekent om door te zetten en volharding te tonen, zelfs in moeilijke tijden.
Het belangrijkste wat hij ons bijbracht, was geduld – met onszelf, anderen en met de tijd. Maar de tijd is niet altijd onze vriend geweest. Langzaam begon Baba, die ooit zo sterk leek, te veranderen door een ziekte die zijn kracht en woorden afnam. Zijn blik werd vaag en zijn gedachten ongrijpbaar.
Ondanks de ziekte blijft Baba ons inspireren. Zijn lessen zijn nog steeds zichtbaar in hoe we met elkaar omgaan, in het lachen om kleine dingen, en in hoe we samen verder gaan.