Wat je in handen hebt, lijkt misschien een boek. Maar zie het liever als een overlevingsgids voor mensen met een brein in standje 3000.

Lang verhaal. Lekker kort. Toch een boek. is een ongefilterde, hilarische en confronterende autobiografie vol absurde jeugdherinneringen, onhandige leermomenten en zwarte humor waar je net te hard om lacht. Van basisschoolstreken tot volwassen chaos, van drollen op het schoolplein tot daten met migraine.

Geschreven voor iedereen die zich nooit helemaal normaal voelde — maar altijd wel bijzonder.

Sebas laat je lachen, slikken en schudden met het hoofd, en eindigt waar je eigenlijk niet wil dat het stopt.

Serieus, dat ga je zo opschrijven?