Jezus is de hoofdfiguur uit het Nieuw Testament, het heilig boek der Christenen. Zijn openbaar leven omvatte slechts 2 à 3 jaar en aanvankelijk verwachtte men diens spoedige weder-komst. Maar de jaren verstreken en Jezus kwam niet terug. Toen er meerdere gemeenten in het Romeinse rijk waren gesticht, rezen er onderling onenigheden en 'herderlijke' onderrichtingen dienden hieraan te verhelpen. Zo kwamen de evangeliën tot stand alsmede allerlei 'apostolische' brieven die later vastgelegd werden in het Nieuw Testament . Met het oog op een degelijke organisatie werd de Kerk als instituut opgericht. Maar Jezus was een volbloed Jood en is nooit een Christen geweest, laat staan een Christus. Er staan zoveel tegenstrijdigheden en zelfs onwaarheden in het Nieuw Testament waardoor het zeer onbegrijpelijk is, om niet te zeggen wraakroepend, dat de Kerk het lef heeft gehad om dit in een canon vast te leggen. Het heeft er alle schijn van dat ze gedurende tweeduizend jaar met alle mogelijke middelen een virtuele wereld heeft geschapen.



Dirk Palmaers (°07.12.1947) liep school te Brasschaat bij de Paters Norbertijnen in het Sint-Michielscollege. Van thuis uit voorbestemd om rechten te studeren haalde hij zijn kandidatuur aan de Universitaire Faculteiten Sint-Ignatius te Antwerpen en het doctoraat aan de Katholieke Universiteit te Leuven. Door zijn uiterst katholieke opvoeding en opleiding werd hij grondig geconfronteerd met de inhoud van het Christendom. Evenwel heeft hij zich steeds geïnteresseerd in geschiedenis en archeologie en de cursus waarvan hij geen enkele les heeft gemist was Historische Kritiek aan de UFSIA. Dit heeft ertoe geleid dat hij stilaan het dogmatische karakter van het Christendom is gaan ontleden en tot de slotsom is gekomen dat het gaat om een instituut dat gebouwd is op losse schroeven.