Herstelrecht, oftewel restorative justice, is een vorm van alternatieve geschillenbeslechting (ADR), waarbij de betrokken partijen in staat worden gesteld om hun conflicten zo veel mogelijk zelf op te lossen, ook als die conflicten uit misdaad zijn ontstaan. Het herstellen van schade staat hierbij centraal; daarbij kan worden gedacht aan materiële en immateriële schade alsook relationele en morele schade.

Vooralsnog krijgt herstelrecht vrijwel uitsluitend aandacht binnen de rechtswetenschap en de criminologie. Deze bundel legt niet alleen de basis voor een meer multi- en interdisciplinaire doorontwikkeling van herstelrecht, maar ook voor een meer herstelgerichte benadering binnen andere vakgebieden en domeinen. De 27 bijdragen in deze bundel laten namelijk niet alleen zien dat de theorie en de praktijk van herstelrecht verrijkt kunnen worden van uit andere disciplines dan de rechts wetenschappen de criminologie, maar ook dat de filosofie achter en de uitgangspunten van herstelrecht een meerwaarde kunnen hebben binnen andere vakgebieden en domeinen dan de rechtswetenschap en de criminologie.

Deze bundel bevat reflecties op herstelrecht vanuit het perspectief van de biologie, de neurobiologie, de psychotraumatologie, de neuropsychologie en -filosofie, de emotiewetenschap, de victimologie, genderstudies, de sociologie, de bestuurskunde, de economie, fotografie en architectuur, de culturele antropologie, de koloniale geschiedenis, de corporate antropologie, de natuur- en milieufilosofie, de rechtstheorie en -filosofie, de mensenrechten, therapeutic jurisprudence, preventive law, transitional justice, internationale veiligheidsstudies, de literatuurwetenschap, de communicatiewetenschap, geweldloze communicatie, de boeddhologie, de joods-christelijke theologie en de islamologie.