Honderd jaar geleden trad de Vrede van Versailles in volle omvang in werking. In 1920 werd de grensregeling tussen Polen, Rusland en Tsjecho-Slowakije van kracht in diverse uitvoeringsregelingen. De kaart van Europa was geheel nieuw getekend. Er waren nieuwe staten opgericht, die nu deel uitmaken van de Europese Unie. Maar met een totaal andere voorgeschiedenis dan de klassieke West-Europese staten. Ze waren gebaseerd op het nationaal zelfbestemmingsrecht. Maar de bevolking was niet geraadpleegd. Niet in volle omvang. Nieuwe brandhaarden ontstonden. Zoals in Joegoslavië, waar etnische groepen werden samengedrongen die elkaar niet konden luchten of zien. Tot op de dag van vandaag.

Wat bezielde de verdragssluiters toen ze die krakkemikkige vrede sloten? Zagen ze niet in dat ze een reeks nieuwe oorlogen beraamden? Wat bedoelden ze toch met dat zelfbestemmingsrecht? Gingen ze echt uit van de gelijkheid van rassen, staten en volken?

Daarover gaat dit boek.