10 dagen die de wereld deden wankelen is John Reeds meeslepende ooggetuigenverslag van de Russische Revolutie. Dit journalistieke boek geeft een nauwkeurig beeld van de overweldigende gebeurtenissen in Petrograd, toen Lenin en de Bolsjewisten in 1917 de macht grepen. Naast transcripties van toespraken van bolsjewistische leiders noteerde Reed ook de commentaren van willekeurige omstanders. Hierdoor is zijn verslag veel meer dan een opsomming van losse feiten en gebeurtenissen maar geeft het een kleurrijk beeld van het Russische proletariaat, de soldaten, de matrozen en de arbeiders, die zich verenigden om het juk van onderdrukking af te werpen. Al deze uit het leven gegrepen scènes geven ons ook 100 jaar na dato nog een idee van de stemming onder de bevolking tijdens een van de belangrijkste gebeurtenissen van de 20ste eeuw.
Reeds verslag vol gepassioneerde betrokkenheid blijft een onovertroffen klassieker van de journalistieke reportage. In de New York Times 'Top 100 works of Journalism' staat 10 dagen die de wereld deden wankelen op plaats 7.
John Reed werd 1887 geboren in Portland, Oregon. Na zijn studie ging hij de journalistiek in en werd al snel een van de bestbetaalde verslaggevers van Amerika. Hij was correspondent in de Mexicaanse Oorlog (1916-1917) en verslaggever in de Eerste Wereldoorlog. In die hoedanigheid kwam hij in 1917 naar Rusland. Sinds 1913 was hij betrokken bij de arbeidersbeweging in de Verenigde Staten en in 1919 was hij voorzitter bij de oprichting van de Communistische Arbeiderspartij van de VS. Reed keerde terug naar Rusland waar hij in 1920 aan tyfus overleed. Hij is bijgezet op het Rode Plein, waar een gedenkplaat in de Kremlin Muur nog steeds aan hem herdenkt.