‘In de BKR zitten’ of ‘in de Contraprestatie’ zoals de regeling in het begin werd genoemd, was in de jaren 1949-1987 een begrip in Nederland. De Beeldende Kunstenaarsregeling bood kunstenaars die niet van hun werk konden leven, een tijdelijk inkomen in ruil voor kunstwerken. De regeling was geliefd bij kunstenaars, meer dan 5.600 maakten er op enig moment gebruik van, maar de regering vond haar te duur en zette er na 38 jaar een punt achter.
De Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed bezat in 1987, 221.000 schilderijen, tekeningen, grafiek, beelden, sieraden, objecten, video’s, etcetera. Ruim 200.000 werken zijn geschonken aan instellingen, teruggegeven aan de makers en overgedragen aan de kunstuitleen. De Rijksdienst heeft er 20.000 gehouden. Ze worden uitgeleend aan musea, ministeries, ambassades en aan tentoonstellingen en manifestaties.
In dit boek, rijk geïllustreerd met een selectie van 100 topstukken, beschrijft Fransje Kuyvenhoven de turbulente geschiedenis van deze unieke regeling. Met recht ‘een monument voor de BKR’.