Technologische ontwikkelingen verklaren in belangrijke mate de successen
van de westerse samenleving. Maar naast succes leidt innovatie ook tot
risico's en onzekerheden. Zeker in de beginfase van de ontwikkeling van
een technologie is er bovendien vaak onzekerheid over welke risico's
een nieuwe technologie met zich meebrengt. Dergelijke onzekerheden
en risico's roepen vragen op naar verantwoordelijkheid. In essentie is in
dit verband steeds de kwestie of en wanneer een actor gerechtvaardigd
is om stil te zitten, dan wel voorzorgsmaatregelen dient te treffen.
Traditioneel is het de overheid die door middel van het (nationale en
internationale) publiekrecht bepaalt hoe met onzekere risico's dient te
worden omgegaan. Maar de laatste jaren is er steeds meer aandacht voor
het potentieel van het (ongeschreven) onrechtmatigedaadsrecht voor het
normeren van onzeker risicovol gedrag.
In dit boek wordt behandeld hoe verschillende wetenschappelijke
onzekerheden dienen mee te wegen bij het formuleren van aansprakelijkheidsrechtelijke
voorzorgverplichtingen in geval van onzekere risico's.
De inzet van het aansprakelijkheidsrecht roept bovendien de vraag
op wat toepassing ervan kan betekenen voor actoren die onzeker
risicovol gedrag uitvoeren. Een belangrijke les uit dit boek is dat, daar
waar men om verscheidene redenen geneigd zou zijn om in geval
van onzekerheid over risico's géén voorzorgsmaatregelen te nemen,
ingevolge aansprakelijkheidsrechtelijke voorzorgverplichtingen
proactief handelen juist vereist is.