Sinds 2011 wordt via de ZSM-werkwijze opgetreden tegen veelvoorkomende criminaliteit. Eerst in pilots, daarna landelijk als standaardwerkwijze. De aanleiding hiervoor was de maatschappelijke urgentie van het aanpakken van de (te) lange doorlooptijden bij de afhandeling van strafzaken. Verondersteld werd dat met een snelle(re) afhandeling doelmatiger en effectiever zou kunnen worden opgetreden. De ambities van de ZSM-werkwijze zijn gebundeld in drie doelstellingen 'Snel', 'Betekenisvol' en 'Zorgvuldig'.

Dit boek betreft een tussenevaluatie van die ZSM-werkwijze. Het analyseert hoever de implementatie daarvan in de strafrechtketen is gevorderd en welke resultaten deze werkwijze oplevert in relatie tot de drie doelstellingen 'Snel', 'Betekenisvol' en 'Zorgvuldig'. Vervolgens wordt ingegaan op het spanningsveld dat ontstaat tussen de rechtsstatelijke eisen die aan de ZSM-werkwijze worden gesteld enerzijds en haar beoogde maatschappijgerichte effecten anderzijds.