‘Papieren vogels’ is een kleine autobiografische roman met hilarische
en soms schrijnende herinneringen aan een roomse jeugd in Hilversum
tijdens en na de Tweede Wereldoorlog. Maar ook met verhalen van
een journalistieke insider over de provotijd in Amsterdam, het werk op
een krantenredactie, belevenissen in de stamkroeg en wat dat voor
het gezinsleven betekende. En tenslotte een openhartig en indringend
verslag van de ziekte en euthanasie van de eerste vrouw van de
auteur en over de innerlijke strijd die daarmee gepaard ging.