Marc de Klijn vervolgt in deel 3 van Nieuw licht op oude woorden zijn commentaar op het Oude en Nieuwe Testament, opnieuw aan de hand van zestien parasjot, waarbij hij de synagogelezingen aanvult met gedeelten uit het Nieuwe Testament en de onderlinge samenhang aan het licht brengt. De auteur durft kritisch te zijn. Heeft Paulus de hand gehad in de vervangingstheologie? Is Hebreeën wel acceptabel, met het oog op Tanach? Wie God toebehoort, wil niets liever dan leven zoals de Eeuwige wil. Verzoening is nodig vanwege onze hardnekkige keuze voor autonomie. De Klijn beklemtoont de waarde van Grote Verzoendag en citeert openhartige schuldbekentenissen uit de siddoer, vaak grotendeels ontleend aan het gebed van Daniël. Ook de Koran en de islam komen voor het voetlicht. De Klijn benadrukt dat er maar één God is – de God van Abraham, Izak en Jakob, de God van Israël. Overal weet de auteur de actualiteit of recente geschiedenis op een boeiende manier te verbinden met de Bijbel. Ook aan dit deel zijn zestien schilderingen van Marc de Klijn toegevoegd, en twee gedichten van zijn vrouw Henny.