De Bijbel staat vol met beeldspraak over schapen: Jezus als goede herder, wij als afgedwaalde schapen, God die ons leidt in grazige weiden… voor de lezers van toen was die beeldspraak duidelijk genoeg. Iedereen kende wel een herder en had misschien zelf ook wel een paar schaapjes. Voor ons is deze beeldspraak inmiddels wat minder herkenbaar, maar we kunnen er wel veel van leren.
Zelf zijn wij namelijk in ons leven ook vaak een herder – we zorgen voor anderen, we geven advies, hulp en leiding – maar ook regelmatig een schaap. We hebben zorg nodig, we volgen, we horen eigenlijk thuis in een groepsverband. En dat terwijl we juist denken dat we er vaak alleen voor staan.
Door deze vergelijking op onszelf toe te passen en Jezus als voorbeeld te nemen, kunnen we misschien een weg vinden uit de eenzaamheid die zo veel voorkomt in onze maatschappij, maar ook in de kerk, in de zorg en op heel veel meer plekken. Ga met dit boek op zoek naar een weg van zelfredzaamheid naar samenredzaamheid.

Dick van Bodegraven heeft de helft van zijn veertigjarige loopbaan doorgebracht in de schapen- en veehouderij. De andere helft werkte hij in de zorg. Hij schreef eerder het Dagboek voor leidinggevenden.