In het eerste luik van dit tweedelige Handboek diaconie stonden de Bijbelse wortels van de christelijke naastenliefde centraal. Het ging er over Gods buitengewone liefde voor Zijn schepping, een liefde tot het uiterste toe. Daarnaast werd duidelijk dat God hoopt dat Zijn voorbeeld navolging krijgt, dat ook de mensen elkaar zouden liefhebben zoals Hij ze bemint. Wie God eer wil brengen, zal dat allereerst moeten doen door zijn naaste te beminnen.

Deze vervolgstudie gaat na hoe het de naastenliefde in de loop van de geschiedenis verging en hoe ze vandaag vorm kan krijgen. De kerk kan niet zonder de diaconie. Als ze dat engagement voor de naaste in nood verwaarloost, dan verloochent ze haar oorspronkelijke zending in de wereld. Eigenlijk gaat het in dit tweede deel van het Handboek diaconie daarover: waarvoor dient de kerk? Waar is het haar om te doen? Wat maakt haar relevant? Nog anders uitgedrukt: wat heeft de kerk aan jou en mij, aan onze wereld, te bieden? Waarom is het überhaupt nodig dat de kerk bestaat? Waar zou het haar prioritair om te doen moeten zijn?