Als er een adem bestaat die onze longen kan veroveren en wij het moment waarop we vergaten iets te zijn kunnen herbeleven, dan zal dat liefde heten.

Lees en duik mee in de wereld waar Čestmir een ode geeft aan meisjes: Meisjes die niet bang zijn om onzekerheden mee te nemen in de wereld waar liefde je adem beneemt.

Wie zal de avond met kaarslicht belichten als wij het vergeten?
Zullen we ooit in de armen kunnen schuilen van diegene die ons hart nemen?

En als het dan zover is, zouden we dan de moed kunnen geven wat het van ons vraagt: geen angst om daar te gaan waar wij onszelf vergeven.