Op straat, in de winkel, in de late namiddag in het koffiehuis of nog elders, overal kom je mensen tegen. Mij laat hun aanwezigheid zelden onberoerd. Vooral hun commentaren trekken, vaak ongewild, mijn aandacht. Ik luister passief, soms vanuit een vage nieuwsgierigheid en een enkele keer laat ik me verleiden tot een babbel.

Bij deze vluchtige ontmoetingen vertonen sommigen de spontane neiging om ongevraagd en omstandig hun persoonlijke mening te ventileren over politiek, milieu, het kusttoerisme, de koers, Facebook... Meestal uiten ze daarbij gemeenplaatsen, banaliteiten. Een enkele keer hoor ik wijze woorden, een bijzondere invalshoek, wat mij aan het denken zet en dan hoor ik mezelf zeggen: dit moet ik optekenen, straks...


… EN PASSANT 20 ...