Berlijn was dé stad van verlangen voor de Praagse
schrijver en verzekeringsambtenaar Franz Kafka (1883-
1924). Piet de Moor vertelt het verhaal van dit verlangen
en laat ons met Kafka meereizen naar het legendarische
Berlijn van het begin van de twintigste eeuw.
Franz Kafka’s liefde voor Berlijn begon met zijn
eerste verblijf in december 1910. Hij begon te dromen
van een leven in deze metropool van moderniteit, ver
weg van zijn strenge vader, die geen brood zag in Kafka’s
‘schrijverij’. In 1923, een jaar voor zijn dood, vervulde
Kafka zijn droom.
Zoals veel kunstenaars en intellectuelen van zijn
tijd was Kafka gefascineerd door de levendigheid van
Berlijn. De stad trok talloze creatieve geesten aan, van
Paul Klee en Alfred Döblin tot Christopher Isherwood en
Charlie Chaplin. Het was hét industrieel en commercieel
centrum met een bijna mythische aantrekkingskracht.
En een Babylon met prijzen van vijf miljoen Rijksmark
voor een brood, grote werkloosheid en politieke moord
en doodslag.
Aan de hand van de sporen die Kafka in brieven en
dagboeken heeft nagelaten, leren we in woord en beeld
niet alleen hemzelf van dichtbij kennen – voor het eerst
samenwonend met zijn nieuwe liefde Dora Diamant –
maar ook de fascinerende ‘gouden’ jaren twintig.