De waarheid komt uit een kindermond. Maar ook de oudste generatie heeft weleens iets spitsvondigs te zeggen. Onze bomma’s en bompa’s, de kinderen uit een vervlogen tijd. Hun uitspraken laten ons soms onthutst dan weer ontroerd achter, maar steeds met een glimlach op de mond.

Sinds een vijftal jaar verschijnen ze in Het Nieuwsblad. De inzendingen blijven maar komen, de lezers zijn eraan verslingerd. Na een eerste succesvolle bundeling van al die volkswijsheid, kon een vervolg niet achterblijven. In dit tweede deel van Zei mijnen bompa treffen we opnieuw de beste en mooiste zinnen aan, die zich afwisselend in standaardtaal en sappig dialect in ons collectieve geheugen zullen griffen.