Elin houdt van rust. Niet voor niets is ze twee jaar geleden verhuisd naar een vrijstaande woning aan de rand van het bos, vanwaar ze ook haar administratiekantoor runt. Haar leven is al heftig genoeg geweest, dus dat er in deze buitenwijk nooit iets gebeurt, vindt ze helemaal prima. Die rust wordt behoorlijk verstoord als de leegstaande en vervallen bungalow naast haar verkocht wordt. Al snel komen er klussers voorrijden met harde muziek, vrouwonvriendelijk gefluit en een heleboel rommel.

Terwijl Elin zich groen en geel ergert aan de overlast die Mike en Mats veroorzaken, houden haar collega's niet meer op over de woeste aantrekkingskracht van de bouwvakkerstweeling. Het ergste van alles is nog dat Elin het zelf ook begint te zien. En te voelen. Als ze dan ook nog een gigantische blunder begaat, vertrouwt ze zichzelf helemaal niet meer. Ze zou ver bij Mike uit de buurt moeten blijven. Maar ja, dat gaat nogal lastig als je ernaast woont.