Maart 2020... Een pandemie overviel ons... onze hele samenleving werd overhoop gegooid door de coronamaatregelen: lockdowns, mondmaskers, TV-virologen, cijfers over besmettingen, doden en IC-opnames rolden over onze schermen.

Opmerkelijk was vooral met welke snelheid deze ommezwaai wereldwijd plaatsvond. Daar waar we met z'n allen zoveel moeite hebben om overeen te komen, zowel lokaal als op wereldschaal, lukte dit ogenschijnlijk wel. Zoveel van wat we gewoon waren was niet meer mogelijk door contactbegrenzende maatregelen: sociale afstand, contactbubbels, mondmaskers, handen ontsmetten... En dan kwamen de vaccins. Volgens sommigen een experiment, volgens anderen een redding. De eraan gekoppelde QR-code en tijdelijke scheiding van gevaccineerden en niet-gevaccineerden maakte sommige mensen bang of bezorgd voor een technocratisch totalitarisme.

Een van deze mensen was Prof. Dr. Mattias Desmet, die zichzelf en een schare volgers kon overtuigen dat de totalitaire staat aan de horizon lonkt(e).
Vraag is nu, in een achterafblik, wat hier van aan was of is? We bekijken de stellingen van Mattias Desmet zoals deze te lezen zijn in “De Psychologie van het Totalitarisme”.