Als de kleine Rosemarijn De Witthe (roepnaam Roosje) zichzelf terugvindt bovenop de toren van de Sint Vituskerk in haar woonplaats Hilversum weet zij al dat ze daar spoedig gezelschap zal krijgen van haar uiterst merkwaardige Oom Hendrik, een bejaarde schipper, die haar kan doen geloven dat het leven één groot avontuur is, waarin je alles kunt waarin je gelooft. Het verhaal wordt met elk hoofdstuk vreemder, niet in het minst omdat Oom Hendrik vasthoudt aan zijn eigen manier van praten met veel al dan niet bestaande schipperswoorden en -uitdrukkingen. Hij sleept haar mee in wonderlijke en bizarre avonturen.
Daarnaast speelt de schrijver met de fantasie van de lezer en gebruikt hij vreemde talen en dialecten, met voortdurende wisselingen van perspectief, waarmee de lezer telkens op hilarische en absurde wijze op het verkeerde been wordt gezet. Al met al is het verhaal, qua stijl, schatplichtig aan de sprookjesboeken van Bomans en, qua overdrijving, aan De Baron van Münchhausen en tal van religieuze en ideologische boekwerken. Alles, hoe doldwaas ook, is mogelijk: Als je er maar in gelooft. Eindelijk een sprookjesboek voor gelovige, bijgelovige én ongelovige lezers. Van boven de veertig, dat wel…