Voor mijn gevoel was mijn leven soms een oneindige puzzel die maar niet compleet gelegd kon worden.
Het was een ontdekken van mijn identiteit als geadopteerde, binnen een gezin wat steeds nieuwe obstakels opgooide.
Ik heb daardoor veel moeite gehad om het leven te leiden. Het was meer een lijden.
Nu na het volgen van trauma-therapie en veel werk aan mezelf, kan ik wel de puzzel leggen.

Ik neem je mee langs de voor mij belangrijke dingen in mijn leven. Die mij hebben gevormd en waaruit ik mezelf nu beter begrijp.