Over M. Nijhoffs klassieke gedichten Awater en Het Uur U is tegen het einde van de vorige eeuw ontzettend veel gepraat maar weinig wezenlijks gezegd. In de eerste jaren van deze eeuw werden de beide monumentale werken geprezen, maar nauwelijks meer gelezen. Nu, op de drempel van hun definitieve bijzetting in de marmeren tombe van het vergeten meesterwerk, brengt Ernst Braches de gedichten nog eenmaal tot leven in dit prachtig verzorgde boekje.

De werkelijkheid in M. Nijhoffs meesterwerken is zo overtuigend, dat men in Utrecht het spoor van Awater kan volgen en dat men zich in volle ernst heeft afgevraagd waar de straat van Het Uur U te vinden is. De dichter moet zich hebben vermaakt over al die werkelijkheidszoekers.

Hij heeft dat vuurtje zelfs onder zijn vrienden aangestookt. Achter dat masker speelt zich een heel ander spel af in een werkelijkheid waarin we ondersteboven hangen als betoverde apen (Maurice Gilliams: Elias). Die magische werkelijkheid wordt in dit boekje regel na regel onthuld.