Dit boek vormt een onderdeel in een reeks die het collectief ar­beids­recht als onderwerp heeft. Het collectief arbeidsrecht is het ge­heel van rechtsregels dat betrekking heeft op de werkgevers- en werkne­mersorganisaties, de collectieve onderhandelingen over de arbeids­voorwaarden, de overheidsinvloed op deze onderhande­lingen en het collectief actierecht.

Hoewel er op de arbeidsmarkt sociaaleconomische ontwikkelingen zijn, zoals een toename van deeltijdarbeid en zelfstandigen zonder personeel (zzp’ers) en een steeds meer groeiende behoefte aan het nieu­we werken/flexwerken, wordt er in de literatuur en rechtspraak wei­nig aandacht besteed aan het verschijnsel nevenarbeid. Bij nevenar­beid zijn twee belangen in het geding: de belangen van de werkge­ver die zijn bedrijfsbelang(en) wil beschermen en de belangen van de werknemer om door middel van arbeid in zijn levensonderhoud te voorzien – en dat niet alleen, het gaat ook om de mogelijkheid zich door arbeid te ontplooien op een wijze die het meest bij zijn per­soon­lijkheid past. In dat kader speelt dat grondrechten – en meer specifiek art. 19 lid 3 Grondwet – het daarbij behorende recht op vrije arbeidskeuze garanderen. Beperkingen hierop mogen enkel plaatsvinden via een wet in formele zin. In de praktijk wordt de werknemer er echter veelvul­dig in beperkt om naast de hoofdwerkzaamheid arbeid voor derden te verrichten of om als zelfstandige een bedrijf te voeren. Deze beper­kingen vinden vaak hun oorsprong in een collectieve arbeidsover­een­komst.

In hoeverre wordt de werknemer in de praktijk beperkt in het verrichten van nevenarbeid? En mag dit eigenlijk wel? De resultaten van een onderzoek naar nevenarbeid zijn in dit boek opgenomen.


Over de auteurs
Mr. dr. J van Drongelen: universitair hoofddocent Sociaal Recht en Sociale Politiek Universiteit van Tilburg

Mw. mr. S.E.H. Lacroix: afgestudeerd bij Sociaal Recht en Sociale Politiek Universiteit van Tilburg