De Mei­doorn­straat beschri­jft de geschiede­nis van een Zaan­damse wijk in de tijd van de wederop­bouw, maar is eigen­lijk een portret van elke wijk in Ned­er­land in de naoor­logse peri­ode. Het gaat over het samen­leven van katholieken en com­mu­nis­ten, van protes­tanten en social­is­ten in een peri­ode dat Ned­er­land nog volop verzuild was.



Martin Rep vertelt het ver­haal vanuit zijn per­soon­lijk per­spec­tief: hoe zijn vader een sigaren­winkeltje opende in de voorkamer van zijn huur­won­ing, hoe hij zelf probeerde te ontsnap­pen aan het gere­formeerde milieu en hoe hij de over­gang beleefde van de benauwde jaren vijftig naar de swin­gende jaren zes­tig. We maken ken­nis met de melk­boer die elke dag met zijn kar door de straten trok, en met de groen­te­boer, die piano bleef spe­len ter­wijl de klanten in de winkel ston­den te wachten. Rep inter­viewde voor zijn boek tal­loze bewon­ers en voor­ma­lige bewon­ers van de buurt waar hij opgroeide en deed onder­zoek naar de ver­drink­ing van een peuter, die meer dan zes­tig jaar later nog altijd emoties oproept.