Het collectief komt als een paal boven water. In het duister van het diepe, de droesem, het bezinksel (heffe, grondsop), ontstaan heldere gedachten, hele zinnen, complete concepten. De transformatie ervan in woorden op papier is een krachtmeting tussen de zuigkracht van de onzekerheid en het verlangen glorieus uit te blinken. Het veroorzaakt nogal wat turbulentie aan de oppervlakte.
In dit nummer oprispingen, gasbellen en zelfontbrandende dwaallichten uit de droes.
Getransformeerde hersenspinsels komen aan de oppervlakte, gloeien op en vangen het licht van onverbiddelijke schijn-werpers. De weerkaatsing ervan is te beleven als schoonheid. Als u dit leest.
Onderstroomboven Magazine 7.0 is als een boek met vele eerste hoofdstukken. Romans, novellen, korte verhalen, poezie, essays, beeld-dichten, orale geschiedenis, manifesten, aankondigingen. Nederlands en Engels.
U heeft hier een unieke bundel voorpublicaties in handen van boeken waar de auteurs al heel lang aan werken. Schrijvers uit het collectief zoals Sarah Morton, Desirée van Woerden, Iwanjka Geerdink, Hein van Elteren, Gerbrand Muller, Hans Plomp, Ewout Storm van Leeuwen...
En van schrijvers die we op een andere manier hebben leren kennen, zoals Arlette Codfried uit Suriname, Fieke, Irene en Sonal, de geheimzinnige Joshua Stiller. Robert Jan Kelder.
Er is een essay van Ruud van Weerdenburg over Hans Plomp en een eerste hoofdstuk van wereldreiziger Sanatan de Jongh Swemer. Over essays gesproken: Luc Sala publiceert zijn Cyberspace. Het kan niet op: onder zijn redactie wordt er door Luud Schimmelpennink en anderen geschreven aan De verbonden stad, waarvan hier een voorpublicatie.