Johan Wesemann (1944) was lange tijd het gezicht van de dovengemeenschap
in Nederland. Hij maakte zich hard voor de emancipatie
van doven en liet zich daarbij door niemand weerhouden. De
strijd tegen horenden, de macht van de doveninstituten en de politieke
onwil maakten hem tot een rebel. Met zijn sterke persoonlijkheid,
zijn strategisch inzicht, charme en gedrevenheid zette hij zich
met hart en ziel in voor de doven: voor hun cultuur, de gebarentaal
en voor een gelijkwaardige plek in de samenleving.

Deze biografie laat zien hoe Johan Wesemann gevormd is door
de dovengemeenschap en hoe hij de dovengemeenschap mede
heeft gevormd. Zijn levensverhaal is een zoektocht naar zijn eigen
identiteit en de worsteling om volwaardig mee te doen
in een horende samenleving. Het laat zien hoe een dove jongen
die zich niet serieus genomen voelt zich door wilskracht
en een groot rechtvaardigheidsgevoel weet op te werken.

Dit boek geeft niet alleen een fascinerend portret van een
dove belangenbehartiger, maar schetst ook de geschiedenis
van doven in Nederland van na de Tweede Wereldoorlog.