Het boek Bloed uit steen beschrijft hoe een man genaamd Wolfsangel oplugubere manier Noorwegen dwingt te oordelen over drie opgezette doden in een bunker. Geleid door de feiten stuit misdaadverslaggever Odd Gripar op
een verborgen geschiedenis, die van de Lebensborn, het grootst rasverbeteringexperiment van de nazi's. De bekentenissen van de drie doden vertellen op welke manier de kinderen van de beruchte Gestapo SS'er Hellmuth Reinhard en de Noorse Anna na de oorlog mishandeld werden. Ze tonen eveneens de harde harten van de misbruikers jaren later.
Wolfsangel, de ontwerper van het oordeel, lijkt bezeten door de geest van een verdwenen Duits oorlogskind. Hij gaat tot het uiterste om het Noorse volk te doordringen van een harde waarheid: hoe ze de kinderen van hun vijanden
na de oorlog hebben laten misbruiken. De nietsontziende dader perst bloed uit steen, maar wordt op aangrijpende
wijze ook het offer op diezelfde steen.