De Mijn (oorspronkelijke titel: Germinal, 1885) is een naturalistische roman van de Franse schrijver Émile Zola. Het verhaal volgt Étienne Lantier, een jonge, idealistische arbeider die werk vindt in een steenkoolmijn in Noord-Frankrijk.
Étienne raakt al snel geschokt door de erbarmelijke leef- en werkomstandigheden van de mijnwerkers: ze leven in diepe armoede, werken onder gevaarlijke omstandigheden en worden uitgebuit door de mijneigenaren. Langzaam groeit zijn politieke bewustzijn, en hij ontwikkelt revolutionaire ideeën over sociale rechtvaardigheid en klassenstrijd.
Wanneer de spanningen oplopen, leidt Étienne een staking van de mijnwerkers, in de hoop verandering af te dwingen. De staking ontaardt echter in geweld en ellende, en uiteindelijk lijkt de beweging te mislukken. Toch blijft er hoop op een betere toekomst: de roman eindigt met het beeld van het "kiemende zaad" van revolutie — vandaar de titel Germinal, verwijzend naar een lentemaand uit de Franse revolutionaire kalender.
Zola's roman is een krachtig sociaal manifest en een aanklacht tegen de uitbuiting van de arbeidersklasse in de 19e eeuw.