Over een profetisch milieurapport en wat we er (niet) mee deden
Over een profetisch milieurapport en wat we er (niet) mee deden
1972: De grenzen aan de groei verschijnt. Zeker in Nederland slaat het eerste rapport van de Club van Rome in als een bom. Om de aarde leefbaar te houden moeten we de economische groei beheersen, verkondigen prominente politici.
Leverbaar
1992: We zijn de grenzen al gepasseerd, concluderen de wetenschappers twintig jaar later. Toch heerst er wereldwijd optimisme: innovatie en marktwerking zullen onze milieuproblemen wel verhelpen.
2002: De twijfel slaat toe. Is het wel zo slecht gesteld met de planeet? Van de onheilstijdingen van de Club van Rome is niets terechtgekomen, toch? Ondertussen maken klimaatwetenschappers zich steeds grotere zorgen.
2022: De klimaatcrisis is in volle gang. Het geloof in ‘groene groei’ begint te wankelen. Maakt het grensdenken een comeback? En kunnen we daarmee het tij nog keren?
