Een wijze uil, een domme gans, een stelende raaf. In literatuur, uitdrukkingen en sprookjes krijgen dieren menselijke eigenschappen toegemeten. Bijen zijn bezig, kikkers zijn koel en vossen zijn slim. Maar in werkelijkheid trekken dieren zich weinig aan van de karakters die wij ze geven. Zo bedrijft de kikker vurig de liefde, laat de vos zich domweg neerschieten en maken de meeste bijen er een potje van.



Bioloog en schrijver Frits Vaandrager legt deze 'papieren tijgers' onder de loep en stelt er de werkelijke aard van het beestje tegenover. Zo zet hij de leeuw in zijn hemdje, geeft de gans een pluim en zet hij ook de rest van het dierenrijk te kijk.