Een indringend verhaal over een zoektocht en het Amsterdam van begin 20e eeuw – ‘Een prachtboek!’ Michiel Romeyn

Na het overlijden van zijn opa Jan (1915-1991) krijgt Angelo Schenkers van zijn oma een foto met daarop de ouders van zijn opa. Hoewel Jan een verhalenverteller was, sprak hij nauwelijks over zijn familie. Het enige wat Schenkers weet, is dat Jan de jongste was van vermoedelijk achttien kinderen. Maar de foto van zijn overgrootouders laat Schenkers daarna niet meer los.

Het is het begin van een zoektocht naar zijn Friese voorouders, een verhaal dat eind negentiende eeuw begint in het oudste en armste gedeelte van de Amsterdamse binnenstad. Schenkers stuit op een schokkend verleden. Wie waren deze mensen? Kloppen de verhalen van een vlucht naar Duitsland? En was dat de reden voor het stilzwijgen? Zo toont Voor altijd op de vlucht hoeveel er in vier generaties kan veranderen: in een stad en binnen een familie.

Angelo Schenkers studeerde notarieel recht in Leiden. Aangemoedigd door zijn vriend Gustaaf Peek zegde hij zijn carrière van kantoorbanen vaarwel en meldde zich aan bij de Schrijversvakschool in Amsterdam. Onder toeziend oog van docente Aleid Truijens zette hij de eerste woorden van zijn boek Voor altijd op de vlucht op papier.

De pers over Voor altijd op de vlucht:
‘Rauw beeld van helletocht in arm Amsterdam.’ NRC

‘In Amsterdam, [dat] bevolkt wordt door kleurrijke figuren met namen als Bleke Willem, Annetje de Bochel en Wil de Paardekop, krijgt elke generatie het beter dan de vorige. […] Zo toont Voor altijd op de vlucht hoeveel er in vier generaties kan veranderen.’ Ons Amsterdam