Amélie Nothomb heeft iets met Japan. Ze bracht er haar eerste levensjaren door, en ook later woonde en werkte ze er. Sinds ze in haar roman Met angst en beven uit 1999 verslag uitbracht over die laatste periode, heeft ze regelmatig over haar liefde voor het land geschreven. Maar, stelt ze daarbij vast, het lijkt erop dat de liefde onbeantwoord blijft.
In De onmogelijke terugkeer doet Amélie Nothomb het relaas van een reis naar Japan in mei 2023, de eerste in jaren, in het gezelschap van haar vriendin Pep Beni. Terwijl die haar bezweert niet nostalgisch te worden, worstelt de schrijfster met warme én akelige herinneringen aan haar Japanse jaren. De nagedachtenis van haar overleden vader, met wie ze veel tijd doorbracht in Tokio en Kyoto, speelt haar parten. De reis naar Japan wordt ook een reis naar het verleden.
De onmogelijke terugkeer werd vertaald door Marijke Arijs.