Tonnus Oosterhoff is vanaf zijn debuut in 1990 met een ijzeren consequentie zijn volstrekt eigenzinnige weg gegaan. Waren zijn eerste gedichten al ongrijpbaar en vervreemdend van toon, in de bundels die volgden verkende Oosterhoff steeds verder de grenzen van de poëzie. Zo experimenteerde hij in (robuuste tongwerken), een stralend plenum met typografie, wat een voorbode was van zijn bundel Wij zagen ons in een kleine groep mensen veranderen. In die laatste bundel zijn gedichten doorgestreept en in handschrift veranderd, kortom, springlevende gedichten die steeds opnieuw worden hernomen.

In Hier drijft weg zijn alle bundels die Oosterhoff tot nu toe schreef in één band bijeengebracht. Het biedt een prachtig inzicht in de manier waarop zijn dwarse poëzie zich in al die jaren heeft ontwikkeld en laat zien dat hij een van de avontuurlijkste en indringendste hedendaagse dichters is.